Rozdział XII

*Oczami Magdy*

Obudziłam się rano w czyimś pokoju. Na pewno nie był to mój pokój. Odwróciłam się i zobaczyłam półnagiego Lou śpiącego koło mnie. Tak się przestraszyłam, że aż spadłam z łóżka. W tym momencie się obudził.
- Co robisz na podłodze Marcheweczko? - spytał mnie zaspanym głosem. Roześmiałam się. Te słowa tak śmiesznie brzmiały w jego wykonaniu.
- Spadłam - uśmiechnęłam się zalotnie. - W końcu nie codziennie widzę półnagiego super przystojniaka śpiącego koło mnie - wstałam z podłogi i dałam mu buziaka w policzek. Podeszłam do drzwi. Odwróciłam się jeszcze raz i zobaczyłam jak Louis siedzi na łóżku z otwartą buzią. Chyba go zawiesiło. Roześmiałam się i wyszłam z jego pokoju.

*Oczami Viki*

Otworzyłam oczy i zobaczyłam uśmiechniętą twarzyczkę Niallera. Bawił się moim włosami.
- Emmm... Dlaczego spałam u ciebie na kolanach? - spytałam go i się roześmiałam.
- Wczoraj oglądaliśmy filmy i chyba zasnęliśmy - roześmiał się.
- Głodna jestem - powiedziałam. - Mogę już wstać?
- Okej, ale ja idę z tobą.
- Słodziak z ciebie - dałam mu buziaka w policzek. Oblał się rumieńcem. Wstałam z jego kolan i poszłam do kuchni. byłam strasznym głodomorem, więc zrobiłam sobie jajecznicę, plłtki z mlekiem, cztery kanapki i kakao. Usiadłam do stołu i do kuchni wszedł Niall.
- Rozumiem, że podzielisz się ze mną? - posłał mi zalotny uśmieszek.
- Weź nie uśmiechaj się tak, bo nie mogę ci się wtedy oprzeć. Siadaj i jedz - powiedziałam do niego. Zrobiłam drugie kakao dla niego i znowu usiadłam do stołu. Cały czas się śmieliśmy.

*Oczami Cherry*

Obudziłam się i spojrzałam na telefon. Była godzina dziewiąta rano. Strasznie wcześnie jak na mnie, bo ja jestem wielkim śpiochem i z reguły jeśli nie musiałam nigdzie iść wstawałam około południa. Przetarłam oczy i zobaczyłam, że nie śpię na kanapie, gdzie zasnęłam, tylko jestem w moim pokoju. Byłam ciekawa, kto mnie tu przyniósł. Zobaczyłam, że Zan siedzi na kanapie i się tak słodko na mnie patrzy.
- Cześć - powiedziałam do niego. - Co ty tu robisz?
- Patrzyłem na ciebie, bo tak słodko spałaś.
- Awww... Chodź tu do mnie - zawołałam chłopaka. Podszedł do mnie, a ja go przytuliłam. - Słodziak z ciebie. A teraz wyjdź, bo chciałabym się przebrać i zejść na śniadanie.
- To ja idę coś przygotować - roześmiałam się, a Malik wyszedł z mojego pokoju.

* Oczami Zuzy*
Budząc się czułam ręce Harrego na moim brzuchu. Wiedziałam, że spał tak całą noc. Dobrze czułam się w jego objęciach. Próbowałam wstać nie budząc go, jednak nie udało mi się.
- Już mnie zostawiasz? - spytał zaspanym głosem Hazza.
- Nie zostawiam cię, tylko jestem głodna i chcę coś zjeść - pocałowałam go czule.
- Idę z tobą - wstaliśmy i trzymając się za ręce zeszliśmy na dół. Z kuchni dobiegały dziwne śmiechy weszliśmy do niej, a tam już Party Hard z samego rana. Lou ze śmiechu tarzał się po podłodze, a Viki z Niallem rzucali w siebie płatkami. Reszta też się cały czas śmiała.
- Hej! Uspokójcie się! - krzyczałam. - Dziewczyny muszę z wami pogadać.
Dziewczyny wstały i wyszły z kuchni razem ze mną.
- Co powiecie na takie babskie zakupy? Bez chłopaków? - zaproponowałam im.
- Ha ha. Może być fajnie. Idę się przebrać i zaraz schodzę - powiedziała Magda i pobiegła na górę.
- To ja też - powiedziała Viki i tez pobiegła. Ja z Cherry stałyśmy i czekałyśmy na nie. Po dziesięciu minutach zeszły i wyszłyśmy. Poszłyśmy do pobliskiego centrum handlowego. Już po piętnastu minutach dostałam telefon od zmartwionego Harrego.
- Zuza, gdzie jesteście? Dlaczego nie powiedziałyście, gdzie idziecie? Umieramy tutaj bez was - powiedział.
- Ha ha ha. Mogę wam tylko powiedzieć, że jesteśmy na zakupach. Wrócimy niedługo - rozłączyłam się.
- Chłopaki nas szukają - powiedziałam do dziewczyn i roześmiałyśmy się. Weszłyśmy do kilku sklepów i już po chwili byłyśmy tak obładowane torbami, że stać nie mogłyśmy. Zakupoholiczki z nas. Usiadłyśmy na ławce.
- No dobra. Nie wytrzymam dłużej. Musze was o to spytać. Jak tam wasze sprawy sercowe? - spytałam je.
- Wiecie, bo ja ten... chyba się zakochałam - powiedziała Viki.
- Niech zgadnę, w blondasku? - uśmiechnęła się Magda.
- Tak, Skąd wiedziałaś?
- To widać - powiedziała Cherry. - Tak samo jak to, że Madzi podoba się Louis.
Magdzia zaczerwieniła się.
- Ja idę do łazienki - powiedziała Viki.
- Poczekaj, idę z tobą - dołączyła do niej Magda.
- A ty Cherry? W kim się zakochałaś? - spytałam ja.
- Ja wiesz... Podoba mi się Zayn... Ale boję się... Że on mnie zrani, tak jak wiesz kto...
- Cherry nie bój się. Zayn to porządny facet. Nie zrani cię. Może warto by było dać mu szansę?
- Dzięki za dobrą radę - przytuliła mnie. Madzia z Viki wróciły z łazienki. Nie chciało nam się na razie wracać, więc siedziałyśmy jeszcze na tej ławce. Nagle usłyszałyśmy jak ktoś krzyczy.
- Tam są!
Odwróciłyśmy się i ujrzałyśmy pięciu biegnących chłopaków, a za nimi tłum dziewczyn. Wiedziałyśmy już kto to.
- Ej dziewczyny, bierzcie swoje rzeczy i uciekamy! - krzyczał Zayn. Zaczęłyśmy zbierać rzeczy, ale nie dawałyśmy rady. Po chwili byli koło nas już chłopcy. Wzięli po kilka toreb i zaczęli biec, a my za nimi. Musiało to śmiesznie wyglądać. Gdy dobiegliśmy do ich domu byłam już wykończona, podobnie jak dziewczyny. Padłyśmy na kanapę, chłopcy koło nas. Kilka minut tak posiedzieliśmy i pośmialiśmy się z tego co się stało. Potem wzięłam moje rzeczy i poszłam do mnie do pokoju. Harry pomógł mi zanieść torby i je rozpakować.
- Nowy kostium?
- Tak - powiedziałam i wyrwałam mu bikini z rąk.
- Może byś go tak wieczorem wypróbowała? Co ty na to abyśmy zrobili imprezkę przy basenie dla naszej dziewiątki?
- Brzmi świetnie - powiedziałam i dałam mu buziaka w policzek.